W dniu 29 stycznia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Sędzia Aleksandra Łączyńska - Mendakiewicz; V Ca 2118/18) wydał wyrok, w którym uznał klauzule indeksacyjne zawarte w umowie kredytu mBanku z 8 sierpnia 2007 r. na kwotę 265 tys. zł. za bezskuteczne wobec kredytobiorców i utrzymał w mocy wyrok Sądu Rejonowego nakazujący zwrot ponad 68 tyś zł na rzecz kredytobiorców.Sąd Rejonowy podkreślił, że sporne postanowienia umowne nie zostały indywidualnie uzgodnione z powodami występującymi w charakterze konsumentów. Postępowanie dowodowe potwierdziło w ocenie sądu pierwszej instancji, że umowę zawarto z wykorzystaniem wzorca banku, a sporne klauzule zostały przejęte do umowy bez modyfikacji, nie będąc nawet przedmiotem negocjacji stron. W związku z tym uznano, że powodowie nie mieli żadnego wpływu na treść tych postanowień.
Co istotne za nieuzgodnione indywidualnie w ocenie sądu trzeba uznać takie postanowienie, które nie było przedmiotem pertraktacji między stronami, lecz zostało przedstawione jako jedyne możliwe rozwiązanie. Przedłożona powodom do podpisu umowa stanowiła wzorzec umowny stosowany przez stronę pozwaną, który nie podlegał negocjacjom, ani zmianom.
Podkreślenia wymaga również to, że w ocenie Sądu Rejonowego treść spornych klauzul nie była przytoczona w żadnym miejscu wniosku kredytowego. We wniosku nie było też informacji co do możliwości wyboru różnych kursów wymiany, ani co do tego, jaki kurs miał być zastosowany.
Na mocy spornych postanowień to pozwany bank mógł jednostronnie i arbitralnie, a przy tym w sposób wiążący, modyfikować wskaźnik, według którego obliczana była wysokość zobowiązania kredytobiorcy, i tym samym mógł wpływać na wysokość świadczenia powodów. Umowa kredytowa nie określała szczegółowego sposobu ustalania kursu CHF, przez co strona powodowa była zdana na arbitralne decyzje banku w tej kwestii i to podjęte już po zawarciu umowy.
W kwestii ważności umowy Sąd ten zajął stanowisko, iż przedmiotowa umowa jest ważną umową kredytu, gdyż zawiera wszystkie elementy niezbędne, natomiast postanowienia dotyczące indeksacji stanowią element uboczny, dodatkowy.
Argumentację Sądu Rejonowego w całości podzielił Sąd Okręgowy uznając, iż umowa nie odwoływała się do jakichkolwiek obiektywnych wskaźników, lecz pozwalała bankowi na określenie wartości miernika przy użyciu tabel kursowych wprowadzanych i ustalanych jednostronnie przez bank. Poza tym w umowie nie sprecyzowano sposobu ustalania kursu wskazanego w tabeli kursów banku, co za tym idzie konsument pozbawiony został jakiejkolwiek możliwości zweryfikowania decyzji banku.
Co zaś odnosi się do skutków uznania istnienia klauzul abuzywnych, to Sąd ten stwierdził, iż:
„(…) wyłączenie stosowania wobec konsumenta klauzul waloryzacyjnych nie powoduje też, aby wykonywanie umowy kredytu stało się niemożliwe. Wręcz przeciwnie – zgodnie z art. 385¹ § 2 k.c. umowa nadal obowiązuje w całym pozostałym zakresie, a w szczególności w mocy pozostają postanowienia przewidujące elementy przedmiotowo istotne. Ustalenie wysokości kwoty kredytu, która powinna zostać wypłacona kredytobiorcom, jak również wysokości comiesięcznych rat należnych kredytodawcy jest jak najbardziej możliwe. Jeżeli nawet ekonomicznym skutkiem wyroku będzie uzyskanie przez powodów kredytu na warunkach korzystniejszych, co do niektórych parametrów, od występujących na rynku (aktualnie niższe jest oprocentowanie oparte na stawce LIBOR niż według stawki WIBOR), to skutek ten jest spowodowany przecież zamieszczeniem w umowie przez bank klauzul sprzecznych z prawem. Niedopuszczalne jest ignorowanie tej sprzeczności ze względu na interes ekonomiczny banku (zob. uzasadnienie uchwały składu 7 sędziów SN z 06.03.1992 r., III CZP 141/91, OSNC 1992/6/90). Uznanie umowy kredytu w dalszym ciągu za obowiązującą, lecz wyrażoną w złotych polskich i oprocentowaną stawką LIBOR, choć nieopłacalne z punktu widzenia interesu ekonomicznego banku, nie jest niemożliwe i nie sprzeciwia się istocie stosunku prawnego”.
Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadził r. pr. Adam Citko.
Wyrok z dnia 29.01.2021 r. - pdf
Specjalizujemy się w sprawach kredytów frankowych - prowadzimy sprawy przeciwko wszystkim bankom, które udzielały kredytów frankowych. Miarą naszej skuteczności są wyroki sądowe w prowadzonych przez nas sprawach - sprawdź wyroki CHF. Wszystkich zainteresowanych zapraszamy do kontaktu z naszymi ekspertami lub skorzystania z darmowej analizy umowy kredytu frankowego - obejmującej analizę prawną wraz z wyliczeniem roszczeń i scenariuszem rozwiązań.