Santander Bank Polska S.A.

W ustnych motywach wyroku Sąd wskazał, że była to umowa o kredyt denominowany, gdyż wypłata i spłata kredytu nastąpiły w walucie PLN, mimo że kwota kredytu w umowie została wskazana w CHF. Zapisy umowy odsyłające do tabel kursowych banku stanowią w ocenie Sądu klauzule abuzywne, zapisy umowy w żaden sposób nie ograniczały swobody banku w ustalaniu kursu CHF. Żądanie pozwu o zapłatę jedynie nadwyżki ponad wypłacony powodom kapitał Sąd ocenia jako racjonalne i w pełni zasadne. Oddalenie powództwa dotyczy tylko odsetek za ok. 1 miesiąc, gdyż w pozwie odsetki te były żądane od 15 stycznia 2024 r., a Sąd uznał, że odsetki winny być liczone od 22 lutego 2024 r. który jest dniem następnym po dniu doręczenia pozwanemu pozwu. Sąd uznał za niezasadne zarzuty przedawnienia, zatrzymania i potrącenia. Zarzut potrącenia dot. kwoty kapitału kredytu w ocenie Sądu jest nielogiczny gdyż powodowie nie żądają w postępowaniu zwrotu całości dokonanych spłat, a jedynie nadwyżki ponad wypłacony im kapitał, natomiast co do zarzutu potrącenia w zakresie kwoty tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału Sąd wskazał, że takie roszczenie pozwanemu nie przysługuje w świetle orzecznictwa TSUE, a ponadto roszczenia pozwanego których dotyczył zarzut potrącenia są niewymagalne.