Santander Bank Polska S.A.

W ustnych motywach wyroku Sąd stwierdził, że mieliśmy tutaj do czynienia z umowami, które w nazwie maja zwrot kredyty dewizowe, natomiast pomimo tej nazwy mieliśmy do czynienia z typowymi klauzulami przeliczeniowymi odwołującymi się do kursów tabelarycznych banku, bez określania zasad ich ustalania. Zatem w istocie nie było możliwości wypłaty świadczenia we franku szwajcarskim, wypłata musiała nastąpić w złotych polskich. Cała konstrukcja umowy wskazuje, że były to umowy kredytu denominowanego, a klauzule przeliczeniowe w oczywisty sposób maja charakter abuzywny. Zatem samo określenie umowy nie wpływa na kwestię zakwalifikowania postanowień umowy jako klauzul niedozwolonych i rozważanie konsekwencji tych klauzul. Tym samym, zapisy tych umów prowadzą do ich nieważności.