Santander Consumer Bank S.A.

Sąd uznał, że umowa kredytu była nieważna. Sąd podzielił stanowisko Powodów, że zawarte w umowie kredytu postanowienia miały charakter abuzywny w rozumieniu przepisów KC. Postanowienia te oceniane łącznie muszą być uznane za niedozwolone, podobnie jak wynikający z postanowień mechanizm indeksacji. Zapisy dotyczące głównych świadczeń stron zostały sformułowane w sposób niejednoznaczny. Pozbawienie umowy tych zapisów spowodowałoby, że umowa nie nadawałaby się do wykonania – dlatego ustalenie całości nieważności umowy. Nie ma również na gruncie niniejszej sprawy możliwości wprowadzenia nowych, uzupełniających zapisów do umowy w miejsce niedozwolonych. Powodowie byli nienależycie poinformowani wobec czego nie posiadali wiedzy jaką umowę zawierają i jakie są jej konsekwencje. Informacja winna być rzetelna i uczciwa co nie miało miejsca. Sąd wskazał, że w sytuacji Powodów niemożliwe było racjonalne oszacowanie konsekwencji zawarcia umowy – nielimitowany i nierównomierny rozkład ryzyka nałożonego na konsumenta przez Bank profesjonalistę, dlatego zdaniem Sądu taka umowa rażąca narusza interesy konsumentów. Powodowie jako przeciętni konsumenci nie mogli posiadać takiej wiedzy ekonomicznej, która pozwalałaby rozeznać się w ryzyku walutowym.